എന്റെ കൃഷ്ണ

എന്റെ കൃഷ്ണ നീയെന്തേ എന്നെ മറന്നുവോ
അതോ ഒരു വിചിന്തനം - ഞാന്‍ നിന്നെ മറന്നുവോ കൃഷ്ണാ

നീയല്ലാതാരാനെനിക്കുള്ളതെന്റെ പൊന്നുണ്ണിക്കുട്ടാ

നീയെന്നെകൈവിട്ടാല്‍ ഞാനെന്ത് പിന്നെ വെറും ശൂന്യന്‍

നിസ്സഹായന്‍ നിരാലംബന്‍ നിരാശ്രയന്‍ വട്ടപ്പൂജ്യത്തിനു തുല്യന്‍

പിണങ്ങല്ലേ നീ തിരിഞ്ഞോടല്ലേ ഭയമാകുന്നുണ്ണിക്കുട്ടാ

നീപോയാലെന്‍ ജീവിതം പാഴ്മരുഭൂമി ചുടും പൊള്ളും

കൂടെയങ്ങാരുണ്ട് പാഴ്മരതണലുമില്ലല്പം ഇരിക്കുവാന്‍

പോകല്ലേ നീ ഓടി പോകല്ലേ നീ കണ്ണാ ഭയമെരുന്നെനിക്കരികിലിരിക്കണേ

വിട്ടിട്ടു പോകുവാന്‍ കാരണം ഞാന്‍ തന്നെ

എന്നടുത്തിരുന്നിട്ടും നിന്നെ ഞാന്‍ കണ്ടില്ല

നിന്‍ പുഞ്ചിരിപ്പൂക്കളെ ചവിട്ടിയരച്ചു ഞാന്‍

ഉണ്ണിനിന്‍ ഭക്തന്നു മാപ്പുനല്‍കില്ലയോ തെറ്റ് ഞാനെല്‍ക്കുന്നു വൈകിയാണെങ്കിലും

കൈവിടല്ലേ നീ നിയെന്റെയാശ്രയം വേരെയെന്താശ്രയമീയുലകതിലായ്

കരയുന്നു കണ്ണാ ഞാന്‍ ചങ്ക് വെന്തുരുകുന്നു

ഹൃദയത്തിലുരുകുന്ന ഒഴുകുന്ന സങ്കടം കൈക്കൊള്ളുകില്ലേ നീ ഭഗവാനെ സര്‍വമേ

(Krishna - have you forgotten me?)